Dag 108 Melide - A Lavacolla

12 augustus 2015 - Lavacolla, Spanje

Vandaag de laatste wandeldag zonder in Santiago aan te komem. De lucht ziet er dreigend uit, er is regen voorspelt. Vanaf Melide ken ik de camino. De Primitivo, die ik samen met Ria twee jaar geleden gelopen heb, komt vanaf hier samen met deze camino Frances.

Na een paar km kom ik een vrolijk groepje jonge Spanjaarden tegen waarvan één in een rolstoel. Ze staan samen voor een klein riviertje waarin een stel grote keien liggen waarover de rolstoelster overheen probeert te rijden. Ze is, vrolijk aangemoedigd door de anderen, vastberaden om er op eigen kracht doorheen te komen. Uiteindelijk bedenkt ze zich en gaat ze door het water, balancerend op haar twee achterste wielen, haar voeten blijven droog. Een vrolijke hilariteit schalt door het bos Met een vrolijke lach loop ik verder. Dank!

Na 10 km kom ik Lore opnieuw tegen. Eerder ben ik deze Francaise in een albergue tegengekomen en heb ik een tijd met haar opgelopen. Ze vertelt liefdevol over de kracht die de camino haar gegeven heeft. Net voor haar eerste camino had ze haar baan als actrice in een musical opgezegd, na die camino was het duidelijk voor haar dat ze een eigen productie wil maken, inmiddels heeft ze een eigen theaterbedrijf.

Al lopend komen we Bob en Patrick tegen, met z'n vieren drinken we koffie en bespreken we de alberguesituatie. Het lijkt erop dat het erg druk is, veel is vol. Lore heeft met moeite nog iets kunnen boeken. Ik boek niet graag, tot nu toe is het altijd wel goed gekomen. In Pedrouzo zijn meer dan 400 bedden.

Bob en ik zijn elkaar vaak tegen gekomen en hebben vaak samen gegeten, na de koffie lopen we voor het eerst ook samen op. Het is een prettige man, samen lopen is ineens prettig. Na uren komen we in Pedrouzo Patrick tegen en gaan samen op zoek naar een slaapplek. Maar wat we ook zoeken, alles is vol. Albergues, pensions, hostels, hotels, alles vol. Het is al zes uur als we in een bar plan B gaan bedenken. Op afstand wordt Ria ingeschakeld die mee zoekt. Uiteindelijk vinden we een plek in een hotel in Lavacolla, 10 km verderop. Dankzij mijn maandenlange lopen is het voor mij nu geen probleem. Voor Bob en Patrick die beide nu 4 weken lopen is het een stevige uitdaging. Rondom ons heen is de lucht dreigend van de regen, maar de verwachting is dat het pas om 22.00 gaat regenen. Wij verwachten om 21.00 uur aan te komen..
Als we eenmaal op pad zijn geven Bob en Patrick geen krimp. We bedenken dat straks een koud biertje, en warme douche en een heerlijke maaltijd op ons staat te wachten. Stug lopen ze door en nog voor 21.00 komen we aan.
De licht gehandicapte duitser blijkt er ook te zijn. Anderen hebben hem geholpen nog een slaapplek te vinden.

Na het eten drinken we nog een borrel. Patrick betaalt de rekening, hij heeft dit vaker gedaan, het voelt echter ongemakkelijk, eigenlijk wil ik dat niet meer. Hij heeft een andere 'leefstijl' en een ander budget. Maar we zijn nu op het einde van de camino, niet het moment om het erover te hebben. Ik bied nu aan de borrels te betalen. Veterano is mijn favoriet, kost vaak maar 1,50. Patrick zegt dat we zeker één van een ander merk moeten hebben, die zijn de beste. Eerder heeft hij die ook al een paar keer voor mij betaald.
Bij het afrekenen blijken de borrels €10 ieder te kosten. Punt.

Morgen de laatste dag met nog maar 10 km. Het voelt vreemd. Ik weet niet of ik er aan wil, maar deze camino zal snel voorbij zijn.

Vandaag 44 km. Totaal 2587 km.

Foto’s

5 Reacties

  1. Pauline Berkhout-van Buuren:
    21 augustus 2015
    Wat zijn er mooje verhalen, ook vandaag. Ik ga je verhalen missen, heb best wel eens naast je gelopen :)

    Wat een bijzondere dag was dit weer, het zat mee en tegen en mee en nog een keer

    lieve Ton, nog 10 kilometer, dat ze mooi en indrukwekkend mogen zijn xx
  2. Pauline Berkhout-van Buuren:
    21 augustus 2015
    Ehhh.. tablet he

    mooie verhalen, gniffel
  3. Joost:
    21 augustus 2015
    Hallo Ton,
    "We zijn er bijna" Dank voor het op afstand mogen meelopen op deze prachtige tocht.
    Mocht je nog naar Finisterra lopen, wens ik nog enkele mooie dagen toe.
    Daarna weer een "veilig thuis"
  4. DE BRIER Jos:
    21 augustus 2015
    Het einde van de camino nadert maar een nieuwe uitdaging volgt later bij het terug aanvatten van een normaal leven thuis.
  5. Linie ter Veld-Meinema:
    21 augustus 2015
    Geweldig wat een mooi verhaal en wat leuke contacten onderweg.
    Nog heel veel plezier en geniet van al het moois om je heen.
    Groeten ook aan Ria.