Dag 101 El Acebo de San Miguel - Camponaraya

5 augustus 2015 - Camponaraya, Spanje

Een kleine 30 jaar geleden was ik in de VS. Ik trok rond, verbleef een tijd lang in een soort kibboets en had weinig geld. Op een dag kreeg ik een lange lift van een zwarte vrachtwagenchauffeur. Hij moest ergens pauzeren en vroeg of ik mee ging koffie drinken. Toen ik vertelde er geen geld voor te hebben nodigde hij me uit. Een uur later scheidden onze wegen. Hij haalde zijn portomonee tevoorschijn en gaf me tien dollar. Ik wist niets anders te doen dan dit te weigeren. Toen zei hij me dat als ik het niet kon aannnemen, hij het geld me niet gaf maar aan me leende. Als ik later zelf een baan en geld had, kon ik het geld weer doorgeven aan iemand die het dan nodig had. En zo geschiedde vandaag, met daarbij het verhaal van de zwarte vrachtwagenchauffeur die....
Gisteren kwam ik twee sympathieke jonge Italianen tegen die in de albergue iedereen met van alles en nog wat hielpen. Ik dacht eerst dat zij de hospitaleros waren, maar het bleken pelgrims. Vandaag kwam ik ze onderweg weer tegen en vertellen ze hoe ze rondreizen. Met erg weinig geld maar ze nemen de tijd en genieten van alles.
Ik ben moe maar loop na de ontmoeting met hun een stuk lichter verder.

Maar moe blijf ik, geestelijk en fysiek. Ik overweg serieus om al na 8 km in Molinaseca te stoppen maar ga uiteindelijk toch verder. Ik heb ook even helemaal geen zin in pelgrims en pelgrimsverhalen, ben verbaasd hoe sterk dit ineens toeslaat. Ik bel met Ria, daar heb ik wel zin in, en doe mijn verhaal. Ze herkent dit, even later heeft ze zo 15 km verderop een heel fijn kamertje voor me gereserveerd op een fijne plek, heerlijk!

Het kamertje is in een dorp ver van de albergue die daar is. Ik ben er helemaal alleen. Binnen 300 meter zijn er drie café's en een restaurant, alleen met Spanjaarden. Geen enkele pelgrim in de buurt te bekennen. Ik drink er heerlijk alleen een biertje. Ook eet ik helemaal alleen. Ik praat even met niemand, geniet van de vriendelijke bediening en van alle Spanjaarden om me heen. 'S avonds ga ik nog tot laat ergens iets drinken en bel ik uitgebreid met mensen thuis, niks om 22.00 uur slapen of stil zijn. 01.00 uur is mijn bedtijd voor vanavond. Yes!

Vandaag 25 km. Totaal 2390 km.

Foto’s

2 Reacties

  1. Paul:
    8 augustus 2015
    Ik zeg dan ook maar even niets.
  2. Diana Quanjer:
    8 augustus 2015
    Dank voor je verhalen. Het is toch feest om met een gezond lijf door Galicië te wandelen. Ben gewoon jaloers. Nog mooie wandeldagen naat Santiago toegewenst, Diana