Dag 107 Ligonde - Melide
11 augustus 2015 - Melide, Spanje
Al langer dan een week is er super wandelweer. Het is niet źo warm meer, net boven de 20 graden, zonnig en een dun laagje bewolking. Ik realiseer me wat een ontzettend goed weer ik op deze camino gehad heb. In het begin in Belgie twee keer een louterende plensbui, drie dagen met wat regen in Frankrijk, en in Spanje heeft het alleen 's nachts of 's morgens heel vroeg geregend waarna de dag weer fris begon. Er is nu echter voor de komende dagen regen voorspeld. Jacob vindt het wel weer mooi genoeg geweest. Maar vandaag nog zon!
Het maakt wel dat ik niet meer zo vroeg opsta. Ik heb geen doeltijd meer, soms word ik wakker van mensen om me heen, soms ook niet. Wat maakt het uit!
Vandaag een van mijn laatste dagen, opnieuw zo'n 25 km. Het lopen gaat erg gemakkelijk. De drukte, waar ik eerst tegenop zag, vind ik ook wel pretttig. Veel mensen overal en soms ineens een bekende er tussenin.
De avond in Melide. Waar eerder volop plek was in de herbergen, is het nu even zoeken. Uiteindelijk plek gevonden in een onpersoonlijke albergue op de centrale rotonde.
Er is een middeleeuws festival. Kraampjes met eten, drank en prullaria. Bob en Patrick, de club vvam 62, zijn er ook weer. Ook is er een jonge duitser die ik eerder tegenkwam en wat onhandig schuddend loopt. Hij blijkt bij zijn geboorte een hersenbeschadiging te hebben opgelopen waardoor hij motorisch gehandicpt is, ook is zijn zicht en gehoor beschadigt. Hiermee hij heeft wel (bijna) de hele camino gelopen. Voor hem een overwinnig en een bewijs van wat hij allemaal wel kan. De camino is weer mooi!
Wat vooral ook mooi is om te zien is hoeveel zorg mensen aan elkaar besteden. In deze grote stroom van mensen is er uiteindelijk niemand die er letterlijk of figuurlijk afvalt. Altijd is er iemand die steun geeft als het nodig is. Ook rondom deze Duitser is er een hele groep ontstaan die direct bij hem, of als ze hem niet zien, bij elkaar checked of alles oké met hem is. Via de caminotamtam weet iedereen hoe het met hem gaat.
Word ik weer blij van!
Vandaag 24 km. Totaal 2543 km.
Het maakt wel dat ik niet meer zo vroeg opsta. Ik heb geen doeltijd meer, soms word ik wakker van mensen om me heen, soms ook niet. Wat maakt het uit!
Vandaag een van mijn laatste dagen, opnieuw zo'n 25 km. Het lopen gaat erg gemakkelijk. De drukte, waar ik eerst tegenop zag, vind ik ook wel pretttig. Veel mensen overal en soms ineens een bekende er tussenin.
De avond in Melide. Waar eerder volop plek was in de herbergen, is het nu even zoeken. Uiteindelijk plek gevonden in een onpersoonlijke albergue op de centrale rotonde.
Er is een middeleeuws festival. Kraampjes met eten, drank en prullaria. Bob en Patrick, de club vvam 62, zijn er ook weer. Ook is er een jonge duitser die ik eerder tegenkwam en wat onhandig schuddend loopt. Hij blijkt bij zijn geboorte een hersenbeschadiging te hebben opgelopen waardoor hij motorisch gehandicpt is, ook is zijn zicht en gehoor beschadigt. Hiermee hij heeft wel (bijna) de hele camino gelopen. Voor hem een overwinnig en een bewijs van wat hij allemaal wel kan. De camino is weer mooi!
Wat vooral ook mooi is om te zien is hoeveel zorg mensen aan elkaar besteden. In deze grote stroom van mensen is er uiteindelijk niemand die er letterlijk of figuurlijk afvalt. Altijd is er iemand die steun geeft als het nodig is. Ook rondom deze Duitser is er een hele groep ontstaan die direct bij hem, of als ze hem niet zien, bij elkaar checked of alles oké met hem is. Via de caminotamtam weet iedereen hoe het met hem gaat.
Word ik weer blij van!
Vandaag 24 km. Totaal 2543 km.
Je bent aan de laatste loodjes. Je ziet uit naar hereniging, stel ik me zo voor.
Nog heel mooie dagen,
liefs,
Pauline