Dag 71 Chateau de Mirail - Captieux

Vandaag voor het eerst in een kasteel geslapen. Het onbijt kunnen we zo vroeg krijgen als we willen, want de kasteelheer, die tevens boer is, ataat altijd om vier uur al op.

Na nog geen twee uur lopen is er in Bazas alles wat we nodig hebben op nog geen 40 meter vam elkaar vandaan: koffie een supermarkt en een apotheek. Dit laatste omdat mijn spieren (en gewrichten) erg stijf voelen en ik met lekenwijsheid bedacht heb dat magnesiumpillen zouden kunnen helpen.

Na Bazas komen Huub en ik op een oud spoortracé terecht. We lopen rechtdoor, in de schaduw en kunnen heerlijk doorlopen. Gisteren voelde ik dat ik erg moest wennen aan het samen lopen, aan het op elkaar afstemmen van het staptempo en de snelheid. Maar vandaag voelt het samen lopen al heel natuurlijk. Door zijn manier van lopen stimuleert Huub me ook om snel te lopen. Een goede oefening. We praten en bediscussieren veel.

We bespreken uitgebreid de camino en het pelgrimsgevoel. Wordt Huub al een pelgrim? Nog niet. Maar we hebben nog een paar dagen.... Ik vind het leuk om samen dit stuk te lopen en hem als medegenoot te hebben.

Binnen de kortste keren zijn we op onze eindbestemming, Captieux. Er is een refuge naast het gemeentehuis, sleutel af te halen en inschrijven bij de gemeentebalie. Alles donativo.

We trekken ook meteen het dorp in voor een goede pot bier en komen er dan ook achter dat het ene restaurant door onbekende reden dicht is, en het andere vandaag zijn wekelijkse rustdag heeft. Gelukkig is er nog een supermarktje zodat we zelf kunnen koken. Er is immers een keuken en een buitenterras bij de refuge.

Om zeven uur horen we voetstappen aankomen waarvan we meteen weten dat het een pelgrim is. Inderdaad, een fransman dit met 18 kilo en een zelfgemaakte tent een eigen route loopt. Later delen we al het eten en de wijn en vertelt hij ons over het hoe en wat van zijn tocht en voorzover ik het begrijp: Frankrijk is in crisis. Voor het heil van Frankrijk loopt hij daarom niet naar Santiago maar een soort Tour de France vanuit Marsseille, met de klok mee, en ook nog in de vorm van een M. De M van de maagd Maria. Hij blijkt erg religieus te zijn. Als hij tijdens het eten ongevraagd verteld dat we een aantal van onze belangrijke waarden hebben dankzij het woord van Jezus kan ik niet nalaten te zeggen dat ik denk dat onze cultuur eerst deze waarden ontwikkeld heeft en we ze daarna pas via onze godsdient hebben gesymboliseerd. Gelukkig kunnen we er in een mix van Frans en Engels een open gesprek over hebben. Bijzonder om zo onderweg iemand tegen te komen die letterlijk en figuurlijk een ander pad volgt, maar waar we wel meteen samen mee eten en van alles bespreken.

Vandaag 28 km. Totaal 1640 km.