Dag 12 Linter - Aische-en-Refail

Je ziet het mogelijk al aan mijn nieuwe plek; taalgrens overgestoken. Even wennen, mijn frans moet weer wat pruttelend op gang komen.
Vanochtend kon ik bij de vriendelijke campingbaas om 6 uur al ontbijten. Mooi, ga ik eens lekker vroeg bertekken, dacht ik. Niet dus. Om 07.30 werd ik pas wakker.

Een groot deel van de tocht ging vandaag over 'de Ravel'. Een oude spoorbaan waarvan een fiets/wandelpad gemaakt is. Spoorbanen gaan altijd rechtuit, de Ravel ook. Klinkt misschien saai en is het waarschijnlijk voor veel mensen ook, maar ik vind het heerlijk. Blik op oneindig en hoppa! Gaat ook snel, zeker zonder een cafe onderweg.
Bij een oneindig lang pad als dit krijg ik echter ook een onweerstaanbare behoefte; hardlopen.

Twee jaar geleden hebben Ria en ik op de camino van Madrid naar Santiago stukken hard gelopen. We hadden ieder een speciale hardlooprugzak (voor de kenners; een omm) meegenomen en echt het minimale aan spullen, ik had 4.5 kg. Iedere dag liep ik stukjes hard, afhankelijk van hoe ik me voelde. Soms 2 x 10 minuten, soms gewoon een paar keer tussendoor als ik zin had, op het einde ook een uur. Het was heerlijk om door het land heen te draven, verder en verder. Heb me nog nooit zo goed en zo sterk gevoeld. Mijn verwachting was dat ik op deze route vanuit huis zoveel mee zou nemen dat ik dacht nooit nooit te kunnen hardlopen. Echter, een paar dagen geleden kon ik het niet laten, heb de rugzak strak tegen me aangesjord en proberen te rennen. Nou ja, sukkelrennen is een betere omschrijving.Het ziet er ongetwijfeld niet uit maar het ging, kicken! Durfde er nog niets over te schrijven maar maakte wel stil plannetjes.

Vandaag zette ik een training van Renate Wennemars op mijn hoofd. Ze is de vrouw van, begeleidt je bij iedere looptraining die je maar wil, ze draait er lekkere muziek bij , moedigt je aan en zegt op het einde ook nog eens dat je het goed gedaan hebt! Wie wil haar nou niet? Vandaag deed ik de kortst mogelijke training, 2 x 8 minuten. En het lukte weer. Het was heerlijk, smaakt naar meer. En ja, ik lijk wel gek...

Ondertussen ook nog even stiekem naar mijn werk gebeld. Gisteren zou er een besluit genomen worden of het organisatieonderdeel waar ik voor werk overgaat naar een andere organisatie. Een overgang waarvan ik een groot voorstander ben en dat van invloed is op mijn werk als ik terugkom. Het besluit is positief, we gaan dus over. Daar ben ik erg blij mee.
Mijn werk kan ik nu weer even echt loslaten.

En zo was ik in precies 4 uur 21 km verder in Jodoigne.

Daar een uitgebreide pauze en bedacht wat verder te doen. Wilde eerst daar blijven maar vond alleen te dure gites. 17 km verderop was er wel een camping met trekkershut. Even getwijfeld maar ik voelde me nog fit. Ik ging het erop wagen. Het ging boven verwachtinging goed.

Om gewicht te besparen heb ik een minimale lichtgewicht slaapzak bij me, geschikt voor zo'n ehhh 20 graden... Een beetje risico hoort erbij, en...mede daardoor kan ik nu alsnog hardlopen. De trekkerhut was minimaal met voorzien, een veldbed, geen dekbed of extra deken. De campingeigenaar had verder ook geen zin om iextr's te doen; non!

Zometeen dus maar naar bed met alles wat ik bij me heb over me heen: lakenhoes, slaapzak, een sjaal, trui een daar nog een jas overheen. Ik wens iedereen op de aarde een goede warme nacht! Vandaag 38 km. Totaal 343 km.