Dag 77 Ostabat - Saint Jean Pied de Port
12 juli 2015 - Saint-Jean-Pied-de-Port, Frankrijk
Voor de tweede keer als gastblogger, ik zal me toch even voorstellen: ik ben Huub, ben na 8 dagen iets minder 'touriste', iets dichter bij Santiago, en wandel al wat makkelijker.
Vanochtend zijn we bijna huppelend St. Jean Pied de Port binnen gewandeld. Een eenvoudige etappe, met op het laatst 2 prachtige zwarte wouwen echt vlak boven onze hoofden. Zelfs Ton moest even stoppen om te kijken.
Hoewel hij en ik over veel hetzelfde denken, zijn er ook de verschillen: waar hij wisselende landschappen en behuizing ziet, zie ik groene spechten, zwarte roodstaarten, konings- en koninginnepages vliegen. Overzicht tegenover detail.
Misschien gaan mijn precieze en aanhoudende vragen over de camino, en het wezen van de pelgrim, aan hem en de franse medereizigers gisteravond, ook wel teveel over de details en kijk ik verkeerd. Maar met 'een pelgrim stelt die vraag niet' en 'ieder zijn eigen camino' neem ik geen genoegen. Ik blijf me echter een slechtziende voelen aan wie men blijft uitleggen hoe mooi de Mona Lisa is.
Wat ik wel ervaar is de prachtige natuur, de stilte, de goede gesprekken, de openheid en de hartelijkheid van de mensen op de camino.
Maar ik had dan ook de beste gids die ik kon wensen. Zelfs al kent ie niet het verschil tussen een buizerd en een wouw....
Vandaag 20 km. Totaal 1813 km.
Vanochtend zijn we bijna huppelend St. Jean Pied de Port binnen gewandeld. Een eenvoudige etappe, met op het laatst 2 prachtige zwarte wouwen echt vlak boven onze hoofden. Zelfs Ton moest even stoppen om te kijken.
Hoewel hij en ik over veel hetzelfde denken, zijn er ook de verschillen: waar hij wisselende landschappen en behuizing ziet, zie ik groene spechten, zwarte roodstaarten, konings- en koninginnepages vliegen. Overzicht tegenover detail.
Misschien gaan mijn precieze en aanhoudende vragen over de camino, en het wezen van de pelgrim, aan hem en de franse medereizigers gisteravond, ook wel teveel over de details en kijk ik verkeerd. Maar met 'een pelgrim stelt die vraag niet' en 'ieder zijn eigen camino' neem ik geen genoegen. Ik blijf me echter een slechtziende voelen aan wie men blijft uitleggen hoe mooi de Mona Lisa is.
Wat ik wel ervaar is de prachtige natuur, de stilte, de goede gesprekken, de openheid en de hartelijkheid van de mensen op de camino.
Maar ik had dan ook de beste gids die ik kon wensen. Zelfs al kent ie niet het verschil tussen een buizerd en een wouw....
Vandaag 20 km. Totaal 1813 km.
Meanwhile: stay curious and let it borrelen ;-)
Na een heel land van Noord naar Zuid te hebben doorkruist kun je zeggen dat je echt in Frankrijk bent geweest. Ik heb genoten van het feest van herkenning van plaatsen langs de route.
Nu start een tweede deel van jouw Camino, waarin de ontmoetingen met anderen een belangrijkere plaats zullen innemen. Ook hiermee wens ik jouw bijzondere belevenissen.