Dag 4 Bunnik - Tricht

De route vandaag gaat voor een groot stuk over het jaagpad langs de kromme rijn. Tot aan Wijk bij Duurstede zie ik op de kaart dat er weinig koffieplekken zijn. Oké hoppa, 20 km vooruit! Het is een prachtig pad en gelijktijdig blijft ik de drukte van Nederland voelen en horen. Op de achtergrond is altijd het autogeluid aanwezig.
Het is prachtig wandelweer, ik loop lekker. Na ruim een uur besef ik dat Wijk nog zo'n 3 uir lopen verder is en gelijktijdig bedenk ik ook hoe ver Spanje nog is..... Ai, wat een eind lopen nog.
In Wijk bij Duurstede mag ik van mezelf erg uitgebreid lunchen en kies een lekker hoekje in een eetcafe, jawel naast een stopcontact. De batterij van mijn telefoon loopt erg snel leeg. Ik heb een reservebatterij bij me, maar samen trekken die het zo ook geen wandeldag.

Op mijn telefoon gebruik ik gelijktijdig een paar apps tijdens het wandelen. Met maps.me kan ik alle kaarten van de wereld downloaden en offline gebruiken. Ingezoomd kan ik iedere straat tot huisnummer niveau zien. Aanrader! Hierin heb ik via de website van het genootschap alle camino routes geladen van de landen die ik ga belopen. Ik kan dus alle kanten uit en later bedenken welke routes ik wil nemen.
Daarnaast heb ik runkeeper aanstaan. Hiermee kan ik zien hoeveel ik die dag gelopen heb.

Anyway, hoekje cafe met stopcontact.
Voor vanavond heb ik nog geen onderdak. Gister heb ik een aantal 'vrienden op de fiets' adressen gebeld, maar niemand kon. Gelukkig brent Ria uitkomst. Zij heeft het adres gevonden van refugio Traiectum van Joop van der Donk in Tricht, vlakbij Geldermalsen. Ik krijg hem meteen aan de lijn en ben meteen welkom.

Na Wijk neem ik de pont (ai, niet alles dus meer gelopen...) en snel daarna een grote sluisbrug het A'dam - Rijnkanaal over. Ik loop de betuwe in, op de goede tijd van het jaar, alles staat in bloei! Me lucky bastard. Even later loop ik op een dijk en zie bij iedere boerderij een foto met de situatie 20 jaar geleden, ieder huis stond zowat een verdieping onder water. Dit is blijkbaar de polder die in 1995 heel snel geevacueerd werd en onder water gezet. Voor veel mensen hier een traumatische gebeurtenis, lees ik.

Rond 18.15 ben ik bij Joop, hij geeft me een warm onthaal. Joop is zo'n 7 jaar geleden naar Santiago gelopen en stelt nu zijn huis open voor mensen die onderweg zijn. Joop geeft ook schrijfcursussen voor mensen die pelgrimerend een blog schrijven. Had die maar gevolgd hoor ik iedere lezer denken...
Het voelt bijzonder hoe hij aan een vreemde zijn huis openstelt. "Mijn huis is vanavond jouw huis" . Ik voel meteen weer grond onder mijn voeten. Naast de service bij het genootschap is dit voor het eerst dat ik onderweg gewoon welkom ben zonder dat er een tegenprestatie verlangd wordt. Ik aard en krijg voor het eerst weer het pelgrimsgevoel.
De hele avond zitten we aan zijn keukentafel druk iber van alles te praten, ondertussen kookt en serveert Joop een fantastische maaltijd. In zijn gastenboek schrijf ik dat ik aankwam als een wandelaar, en vertrek als een dankbare pelgrim. Dank je wel Joop! Vandaag 35 km, totaal 94 km.