Dag 31 Tonnerre - Cravant
28 mei 2015 - Cravant, Frankrijk
In mijn gids staat dat er over een kleine 40 km een chauffeurshotel is. Omdat chauffeurs bijna altijd in hun vrachtwagen slapen zal het meer een chauffeursrestaurant met een paar hotelkamers zijn. En daar wil ik wel weer eens heen.
Het is weer een dag dat het gemakkelijk gaat. Bechterew is weg, ben goed uitgerust. Mijn knie voel ik iedere dag wel wat, maar het blijft stabiel, gelukkig niet hinderlijk. Alles bij elkaar dus helemaal goed! Er ligt op een gegeven moment weer zo'n mooie weg voor me dat ik me in zou moeten houden om niet even te gaan rennen. Maar waarom zou ik me inhouden? Ik trek de rugzak strak aan, doe Renate in m'n oren en doe een dribbelloop van 30 minuten. Het klinkt raar, maar het voelt ook in mijn hoofd als een wandelpauze. En ik ben meteen 4,5 km verder.
Uiteindelijk ben ik na 37 km op de chauffeursplek. En ja, vrachtwagens op de parkeerplaats, een paar chauffeurs aan de bar, een verlopen inrichting met dito eigenaar achter de bar. Maar ik voel me thuis. Dit waren plekken waar ik graag kwam, van de snelweg af, een prettig soort boersigheid.
Strikt om 1900 uur begint het avondeten. Zoals nog gebruikelijk in Frankriijk gaan de chauffeurs niet ieder aan aparte tafels zitten maar schuiven ze op aanwijziging van de serveerster tafel aan tafel bij elkaar aan. Een erg prettige gewoonte vind ik. Ik word daarentegen aan een apart tafeltje gezet, met uitzicht op de TV met het Franse nieuws en het weerbericht. Morgen goed weer geloof ik.
Vandaag 37 km. Totaal 826 km.
Het is weer een dag dat het gemakkelijk gaat. Bechterew is weg, ben goed uitgerust. Mijn knie voel ik iedere dag wel wat, maar het blijft stabiel, gelukkig niet hinderlijk. Alles bij elkaar dus helemaal goed! Er ligt op een gegeven moment weer zo'n mooie weg voor me dat ik me in zou moeten houden om niet even te gaan rennen. Maar waarom zou ik me inhouden? Ik trek de rugzak strak aan, doe Renate in m'n oren en doe een dribbelloop van 30 minuten. Het klinkt raar, maar het voelt ook in mijn hoofd als een wandelpauze. En ik ben meteen 4,5 km verder.
Uiteindelijk ben ik na 37 km op de chauffeursplek. En ja, vrachtwagens op de parkeerplaats, een paar chauffeurs aan de bar, een verlopen inrichting met dito eigenaar achter de bar. Maar ik voel me thuis. Dit waren plekken waar ik graag kwam, van de snelweg af, een prettig soort boersigheid.
Strikt om 1900 uur begint het avondeten. Zoals nog gebruikelijk in Frankriijk gaan de chauffeurs niet ieder aan aparte tafels zitten maar schuiven ze op aanwijziging van de serveerster tafel aan tafel bij elkaar aan. Een erg prettige gewoonte vind ik. Ik word daarentegen aan een apart tafeltje gezet, met uitzicht op de TV met het Franse nieuws en het weerbericht. Morgen goed weer geloof ik.
Vandaag 37 km. Totaal 826 km.
Lees toevallig net de zin:
"On the other hand, immigrant pilgrim are all outsiders, ritually separated. This status of outsider is an escape from the norms of one's commuity, allowing for lucid experiences. A journey to the sacred center of the world."
Kortom, tis allemaal goed zo!