Dag 34 Le Chemin

Het Duitse stel heeft een 2 persoons kamer waardoor ik een prachtige 8 persoons slaapzaal helemaal voor mij alleen heb. Ik word heerlijk rustig wakker en zie door het dakraam boven me meteen een knalblauwe lucht. Weer een dag waarin niets hoeft en van alles kan. Na het ontbijt koffie in de tuin.

Vanavond komen 8 Franse vaders en een Duitser slapen. Met mij erbij meer dan volle bak. Riek vraagt of het voor me een bezwaar is om naar de ruimte voor de hospitalero's te verhuizen, waar zij ook slapen. Geen probleem natuurlijk.

Na nog een koffie kan ik Arno helpen met het mengen en storten van funderingsbeton. Acht scheppen zand, anderhalf cement, water, mengen en hup, weer een lading. Met 2en gaat het een stuk gemakkelijker, ik ben blij dat ik ook eens m'n armspieren kan gebruiken en van nut kan zijn.

De kleindochter van Ria de hospitalero speelt op hoog niveau rugby en speelt net dit weekend in Frankrijk, zo'n 3,5 uur rijden van le Chemin. Na wat overpeinzingen willen Ria en Riek er graag de volgende dag heen en blijkt het goed uit te komen als ik nog een dag blijf om Arno en Huberta te helpen. Morgen komen er immers weer 7 mensen slapen. Ik dank Ria ervoor dat ze mij een goede reden geeft om met goed fatsoen nog een dag te blijven...

'S avonds komen de Franse vaders, het blijken ook Franse katholieke vaders te zijn. Ooit is er ergens in Frankrijk één groep begonnen, nu zijn het er velen. Voor hen is het inspirerend om enkele dagen al lopend na te denken en met elkaar te praten over het vaderschap en over hun geloof. Een erg leuke groep mannen. Ze doen een proeftocht voor een grotere tocht deze zomer met meer dan 50 vaders die dan ook in Le Chemin in tenten zullen slapen.
Ook vanavond weer het voorstelrondje met de virtuele bal en het moment van stilte voor het eten. Daarna komt het eten op tafel en komen de gesprekken weer meteen op gang. Bij ieder gesprek tussen 2 mensen uit een ander land wordt meteen de meest gemakkelijke gezamenlijke taal gechecked. Vanavond is het een
FransEngelsDuitsNederlands mengeling.

Na het eten de afwas. De super afwasmachine is in saint Jean achtergebleven. Hier nu alles met de hand. Samen met 5 van de franse katholieke vaders stort ik me er werkelijk op en maken we er een sport van, in 20 minuten zijn we klaar.
Ik word blij van deze plek, van de aandacht die het krijgt, van het samenwerken met anderen, van de ontvangst van gasten. Morgen lekker nog een dag.

Vandaag 0 km, zo'n 2 ton beton en 8 gasten.