Dag 86 Logroño - Azofra

Na een pauze in Ventosa loop ik gelijktijdig de deur uit met een jonge vrouw met wie ik al wandelend aan de praat raak. Ze komt uit Praag en zoekt meestal een plek ergens buiten om te slapen. Dus niet in herbergen. Precies gelijk aan de vrouw die ik eergister sprak: ook uit Praag en ook buiten slapen. Als ik haar dit vertel en even als caminotamtam fungeer, wordt ze helemaal enthousiast, ze wil de andere vrouw graag ontmoeten, mede om weer een keer Tsjechisch te spreken. Ze vertelt al ruim een maand van huis te zijn. Als ik doorvraag blijkt ze een werkkamp gedaan te hebben met SCI, de organisatie waarvoor ikzelf 20 haar als vrijwilliger gewerkt heb. (stichtingvia.nl) Ik heb er Ria leren kennen, en Huub en Marc en meer mensen. Toeval op de camino bestaat niet maar wat dit wel is weet ik niet. Leuk vind ik het wel. En toeval of niet, het werkkamp dat ze deed was ook nog in het dorp waar we net nu heenlopen, Najera. Ze heeft een weggespoeld stuk van de camino mee helpen herstellen. Ze verteld honderduit over hoe geweldig dit kamp voo haar was. Ik herken het superenthousiasme in haar wat ik ook altijd had. Binnen de kortste keren zijn we 10 km verder in Najera.

In Najera heb ik 30 km gedaan maar besluit nog 6 km verder naar Azofra te gaan. Weer krijg ik een loopkick, ik lijk het iedere keer te krijgen na 30 km lopen. Hardlopen doe ik niet graag als er veel mensen om me heen lopen, maar nu is er verder niemand meer onderweg en kan ik mooi een half uur rennen.

Ik had verwacht In Azofra niemand bekends meer tegen te komen, maar in het mini-mini-mini zwembadje dat de herberg heeft en waar bijna iedereen aan het pootjebaden is zie ik ineens de eerste vrouw uit Praag weer terug. Voor de 2e keer vandaag vertel ik aan een vrouw uit Praag dat er ook een andere...

Ook deel ik mijn 2 persoonskamertje met Bob. Een man die ik al vaak ben tegengekomen. Hij komt uit Californie, is even oud als ik, en heeft jarenlang in Florida met zijn vrouw ook op een boot gewoond. Samen met hem ga ik 200 meter verderop eten bij het dorpsplein. Tijdens het eten gaat het stortregenen, als we teruggaan is het net afgelopen. Terug bij de albergue zie ik een machtig mooi wolken schouwspel met een dubbele regenboog die steeds completer, mooier en feller wordt. Op z'n Gronings heet dit: "het kan minder". Ik zou dan zeggen: "het kan veel minder". Nou ja, ik bedoel " het is prachtig!"

In het dorp blijkt er een driedaag Mariafeest te zijn. Vandaag dag twee. Dit betekent hier dat de openlucht disco de hele nacht doorgaat. Morgen barst het feest in dit dorp pas echt los met echte life bands. Deze nacht in de herberg wordt dus vergezeld met disco. Wel zo gezellig. Ik slaap desondanks heerlijk.

Vandaag 36 km. Totaal 2009 km.