Dag 89 Villafranca Montes de Oca - Atapuerca

De dag begint met een forse klim door kms lange bossen. Ineens weer een heel andere, en ook weer mooie omgeving.
Na zo'n 12 km ben ik in San Juan de Ortega. "Cafe con leche e bocadilla de tortilla" is na "ola" weer het eerste wat uit mijn mond komt. Op het terras hoor ik ineens aan drie tafels om me heen Nederlands. Het blijken allemaal fietsers te zijn op weg naar Santiago.

Met één Vlaams stel raak ik aan de praat, we wisselen allerlei ervaringen uit en snel praten we over het waarom van de camino. Ik kan nog steeds niet anders zeggen dan ik het doe omdat ik al lang het verlangen heb...

De vrouw heeft een duidelijke reden voor deze tocht. Haar zoon is twee jaar geleden door eigen keuze overleden. Ze geeft me een inkijk in hoe ze als moeder weer verder probeert te leven en over de rol van deze tocht daarbij. Ook over het onbegrip tussen haar twee overige zonen en haar omdat ieder er op een eigen manier ermee bezig is. Een deel van de as wil ze in Finisterra verstrooien. Het is bijzonder voor me dat ze het me zomaar wil vertellen.
Vooral ook omdat het een pijnlijk en herkenbaar verhaal is, vooral als ze vertelt dat haar zoon 23 was. Het doet me goed te zien dat zij verder probeert te gaan met haar leven.
Santiago is mooi!

Vandaag 19 km. Totaal 2078 km.