Dag 97 Calzadilla de los Hermanillos - Leon

De Engelse dames van gisteren zouden om zes uur ontbijten en dat leek me een goed plan om te volgen. Maar om zes uur zit ik alleen met de Italiaanse hospotalero aan de ontbijt. Met een slaperige kop hebben we het over het donativo sijsteem. '"Everybody is welcome in this albergue, money or no money", zegt hij met een Italiaans accent. Ik ben meteen wakker. Mooier, en ook kwetsbaarder kan haast niet. Zijn woorden echoen nog de hele dag na.

En zo ontztaat er weer een hele dag met indrukken
De Elvisbar die ik na 17km tegen kom, het afscheid van een Ierse vrouw die ik eerder tegenkwam en van wie het vandaag de laatste wandeldag is, nieuwe mensen, oude bekenden en tenslotte de stad Leon met een industrieterrein ervoor dat wel 10km lang lijkt. Alles trekt voorbij en ik mag meedoen!

Leon is bekend voor me. Teee jaar geleden zijn Ria en ik er geweest voordat we de camino de Salvador deden die van hieruit naar het noorden gaat. We sliepen toen in de albergue van de Benedictijnse zusters, midden in het centrum. Daar wil ik niet heen, mijn herinnering is daarvan is vooral een benauwde, volgepropte, snurkende slaapzaal. Maar het is nu ook de eerste herberg die ik tegenkom. Ik loop er even binnen om het nog een keer te zien en nu ik er toch ben.... Ach, het is in het centrum bij een mooi plein. Niet alles meteen afwijzen na één slechte ervaring. Voor alles open staan, nu zal het vast heel anders zijn.

Maar ik baal toch wel om half elf als buiten de herberg het uitgaansleven pas echt begint en ik verplicht naar binnen moet omdat de deuren sluiten. Reinheid, rust en regelmaat voor de pelgrim. De meeste mensen liggen al op bed. En ja, met de ramen potdicht. Na 5 minuten begint snurker nummer 1 links onder me. En na 10 minuten begint het bed rechtsonder me een snurkwedstrijd met hem. Het is nikheet en nu al benauwd! Mijn god, hoe heb ik dit nu weer voor elkaar gekregen! Ik wist het toch!

Benauwd sta ik op om een andere plek voor mijm matras te zoeken, desnoods buiten. Maar ineens zie ik dat een gereserveerde sectie met 10 bedden nog helemaal leeg is. De groep is alsnog niet gekomen, deze sectie wordt de mijne! Even later lig ik naast een open raam en hoor ik alleen in de verte achter de schotten nog gesnurk.
Jacob is goed voor me!

Vandaan 42 km. Totaal 2277 km